به نقل از «ایسنا»

وزن نمونه‌های سیارک «بنو» اعلام شد

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۶۵۲۱۳

ناسا وزن کل نمونه‌های سیارک «بنو» را که در سپتامبر سال ۲۰۲۳ به زمین آورده شدند، اعلام کرد.

به گزارش ایسنا، فضاپیمای «اسیریس-رکس»(OSIRIS-REx) ناسا یک محموله را از سیارک «بنو»(Bennu) در ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۳ به زمین آورد. این بزرگترین نمونه سیارک جمع‌آوری‌شده از فضا به شمار می‌رود و بیش از دو برابر نیاز ماموریت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از ناسا، گروه ماموریت حداقل به ۶۰ گرم مواد برای دستیابی به اهداف علمی ماموریت نیاز داشت. در اکتبر سال ۲۰۲۳، پردازنده‌های ماموریت در «مرکز فضایی جانسون» ناسا توانستند سنگ‌های کوچک و غبار را از محفظه بزرگ «مکانیسم دستیابی به نمونه لمسی»(TAGSAM) بیرون بیاورند.

برداشتن در TAGSAM در اواخر اکتبر ۲۰۲۳ متوقف شد زیرا گروه با دو اتصال‌دهنده سفت روبه‌رو شدند که به آنها اجازه نمی‌داد تا فرآیند کار را برای نشان دادن نمونه نهایی تکمیل کنند.

پس از طراحی، تولید و آزمایش تجهیزات جدید، مهندسان ناسا در ماه ژانویه با موفقیت بست‌ها را جدا کردند و جداسازی در TAGSAM را به پایان رساندند. نمونه‌های باقی‌مانده سیارک بنو به نمایش درآمد و با دقت در ظروف مخصوص ریخته شد. ۵۱.۲ گرم از این مواد جمع‌آوری شد که همراه با ۷۰.۳ گرم مواد اندازه‌گیری‌شده پیشین و ذرات جمع‌آوری‌شده در بیرون از محل ریختن مواد، وزن نمونه‌های بنو را در مجموع به ۱۲۱.۶ گرم رساند. ناسا حداقل ۷۰ درصد از نمونه را در مرکز فضایی جانسون برای تحقیقات بیشتر توسط دانشمندان سراسر جهان و نسل‌های آینده حفظ خواهد کرد.

مواد بنو در ظروف ذخیره خواهند شد و برای مطالعه در اختیار پژوهشگران قرار خواهند گرفت. به عنوان بخشی از ماموریت اسیریس-رکس، گروهی شامل بیش از ۲۰۰ دانشمند در سراسر جهان به بررسی ویژگی‌های سنگ خواهند پرداخت که از جمله آنها پژوهشگران بسیاری از موسسات آمریکا، شرکای ناسا، «آژانس اکتشافات هوافضای ژاپن»(JAXA) و «آژانس فضایی کانادا»(CSA) هستند.

گروه ماموریت در اواخر بهار، یک کاتالوگ را از نمونه‌های اسیریس-رکس منتشر خواهند کرد تا در دسترس جامعه علمی جهان قرار بگیرند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ماموریت اسیریس رکس سیارک بنو ناسا دانش بنیان فناوري نانو اسپیس ایکس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۶۵۲۱۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ناسا ردپای حیات بیگانه را در مریخ کشف کرد

مریخ‌نورد «کنجکاوی» ناسا ردپای گاز متان را در سیاره سرخ یافته و دانشمندان را یک گام به کشف حیات بیگانه نزدیک‌تر کرده است.

به گزارش ایسنا، ناسا گازی را در مریخ شناسایی کرده که توسط موجودات زنده روی زمین تولید می‌شود و با این کشف، دانشمندان را درباره ذخایر پنهانی سیاره گیج کرده است.

به نقل از دیلی میل، مریخ‌نورد «کنجکاوی» (Curiosity) یک جریان ثابت را از متان شناسایی کرد که از «دهانه گیل» (Gale Crater) در زمان‌های متفاوتی از روز ظاهر می‌شد و به صورت فصلی در نوسان بود. این جریان گاهی اوقات به ۴۰ برابر بیشتر از حد معمول می‌رسید.

اگرچه ناسا هنوز حیات را در مریخ پیدا نکرده است، اما دانشمندان این آژانس فضایی معتقدند منبع آن از اعماق سیاره می‌آید.

نظر دانشمندان این است که متان می‌تواند زیر نمک جامد قرار بگیرد و تنها زمانی از آن خارج شود که دما در مریخ افزایش یابد یا این که کنجکاوی روی پوسته مریخ بچرخد و آن را بشکافد. این مولکول ساده که از یک اتم کربن و چهار اتم هیدروژن تشکیل شده است، روی زمین معمولا نشانه حیات است. حیوانات هنگام هضم غذا گاز متان تولید می‌کنند.

مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا از سال ۲۰۱۲ روی سطح مریخ پرسه می‌زند و در همه این مدت، گیج‌کننده‌ترین چیزی که پیدا کرده، جریان ثابت متان بوده است که از دهانه گیل می‌آید.

یک قسمت از دهانه گیل که از آن متان بیرون می‌آمد، تنها نقطه از این سیاره بود که کنجکاوی در آن گاز را شناسایی کرده است، اما کنجکاوی هیچ نشانه مشخصی را از وجود حیات در مریخ ندیده است؛ برای مثال، یک گاو یا افرادی که فقط مقدار زیادی کلم بخورند.

دانشمندان طی بررسی‌های آزمایشگاهی در شرایط مشابه خاک مریخ توانستند آنچه را که ممکن است اتفاق بیفتد، شبیه‌سازی کنند. طی این مدت طولانی، نمک‌ها از اعماق زیر سطح سنگی و غبارآلود سیاره بیرون می‌آیند.

این نمک‌ها که پرکلرات نام دارند، در مریخ به وفور یافت می‌شوند. پرکلرات‌ها سمی هستند و در یخی که زیر سطح سیاره به دام افتاده است، به صورت فراوان وجود دارند.

یخ به تدریج تبخیر می‌شود و با عبور بخار نمک از میان رگولیت، مقداری از آن را به جا می‌گذارد. وقتی مقدار کافی از این نمک‌ها در رگولیت جمع می‌شوند، نوعی پوسته را تشکیل می‌دهند که به شن و ماسه یا دانه‌های قهوه شباهت دارد.

دانشمندان این پژوهش جدید نوشتند: روی مریخ، چنین فرآیندی می‌تواند به طور طبیعی طی یک دوره زمانی طولانی در مناطق کم‌عمق همیشه منجمد اتفاق بیفتد و ممکن است نمک در لایه بالایی جمع شود.

در همان زمان که بخار نمک بیرون می‌آید، متان نیز منتشر می‌شود. منبع این انتشار هنوز ناشناخته است. این منبع می‌تواند ناشی از موجودات زنده یا ناشی از فرآیند‌های زمین‌شناسی زیر سطح سیاره باشد که هنوز برای دانشمندان نامرئی هستند.

در هر حال، این متان از هر کجا که بیاید، زیر پوسته نمک به دام می‌افتد. دانشمندان با پمپاژ غلظت‌های متفاوتی از پرکلرات به رگولیت شبیه‌سازی‌شده مریخ دریافتند که سه تا ۱۳ روز زمان برای تشکیل شدن این پوسته نفوذناپذیر کافی است. برای ایجاد یک پوسته نمک جامد نیز به غلظت پنج تا ۱۰ درصد پرکلرات نیاز بود.

دانشمندان گاز نئون را به عنوان جایگزین متان به زیر پوسته پمپاژ کردند و دریافتند این لایه آن قدر قوی است که گاز زیر آن به دام بیفتد، اما هنگامی که دمای سیاره در زمان‌های خاصی از روز یا فصول خاصی افزایش می‌یابد، این پوسته می‌شکند و متان را بیرون می‌فرستد.

آن زمان بود که مریخ‌نورد کنجکاوی، متان را در هوا تشخیص داد. فقط دما نیست که می‌تواند پوسته را بشکند. پژوهشگران نوشتند: پوسته احتمالا حدود دو سانتی‌متر ضخامت دارد که کمی کمتر از یک اینچ است و کنجکاوی به اندازه‌ای سنگین است که بتواند هنگام حرکت کردن آن را بشکند.

این پژوهش در مجله «JGR Planets» به چاپ رسید.